Cały dzień zastanawiam się jak opisać Wam nasze wrażenia z wizyty w domu seniora w Ostrej Górze jednak dochodzę do wniosku, że nie jestem w stanie tego zrobić, aby był to opis wyczerpujący. Każdy z nas bowiem z tych wizyt wynosi coś innego, każdy na co innego zwraca uwagę i każdy z nas ma inne refleksje. Jedno co nas łączy to uczucie dobrze spędzonego czasu i wrażenie, że udało nam się zrobić coś dobrego i ważnego.  

       Tym razem było nas piętnaścioro. Bardzo cieszy nas to, że nasza „Paczka” się powiększa, że jest coraz więcej osób, które do nas dołączają i z nami odwiedzają naszych dziadków. Bo tak już o nich mówimy i myślimy. Podczas tych dwóch lat w nasz kalendarz i nasze serca wpisało się to miejsce i ci ludzie i nie wyobrażamy sobie, że przed świętami nie pojedziemy do „Zacisza” aby pobyć ze sobą, wspólnie pośpiewać kolędy, zawieźć prezenty oraz życzyć wzajemnie wszystkiego dobrego. Tym razem również przywitani zostaliśmy serdecznie i z uśmiechem. Wspólnie pośpiewaliśmy piosenki z dawnych lat, a następnie rozbrzmiały kolędy i pastorałki, wykonywane z wielkim zapałem. Po koncercie rozdaliśmy upominki i podzieliliśmy się opłatkiem. Nie brakowało serdecznych uśmiechów, dobrych słów i ocieranych ukradkiem łez.

 

     Po raz kolejny odwiedzając schronisko „Sonieczkowo” w Żarnowie czujemy to samo. Wydawało nam się, że jadąc tam ponownie nie będzie w nas, aż tyle żalu i smutku, gdy zetkniemy się z tym miejscem. Jednak bardzo się myliliśmy. Po przekroczeniu bram schroniska te uczucia wróciły ze zdwojoną siłą. Patrząc na  zwierzęta siedzące w małych kojcach, ujadające i przybiegające do siatki na widok człowieka serce się krajało. Wszystkie patrzyły ze smutkiem, skamlaniem żebrząc o odrobinę uwagi i uczucia

    W pierwszych dniach listopada obchodziliśmy szczególne święta. Spotykaliśmy się całymi rodzinami by wspólnie odwiedzić tych, których już z nami nie ma, ale wciąż pozostają w naszej pamięci, wspomnieniach, sercach. Dzień Wszystkich Świętych i dzień Zaduszek to czas kiedy wracamy myślą do przeszłości odnajdując w pamięci obrazy, twarze, gesty, uśmiechy i słowa. Stojąc nad mogiłą naszych bliskich w te dni mieliśmy czas na ich wspomnienie, na modlitwę, na chwilę refleksji i zadumy. Aby ukazać wyjątkowość tych świąt na groby naszych bliskich przynosimy kwiaty, znicze, pragniemy, aby palące się lampki były oznaką, że nie zapomnieliśmy i będziemy pamiętać.